بررسی اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در شهرستان گرگان طی سال های ۸۰-۱۳۷۸

سابقه و هدف: این مطالعه به منظور توصیف وضعیت لیشمانیوز جلدی در شهرستان گرگان و در راستای کمک به برنامه ریزی برای ارائه خدمات بهداشتی درمانی مطلوب تر انجام گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی بوده ( case series ) و جامعه مورد مطالعه 175 مورد بیمار بوده که از ابتدای سال 1377 تا پایان سال 1380 تحت پوشش درمانی مرکز بهداشت شهرستان گرگان قرار گرفته اند. تشخیص بیماری براساس علائم بالینی بوده که در موارد عدم اطمینان از تشخیص بالینی از آزمایشات پاراکلینیکی نیز استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای spss و شاخص های آماری توصیفی، تجزیه و تحلیل گردید.   یافته ها: از 175 بیمار مورد مطالعه 120 نفر مرد (68.6%) و 55 نفر زن (31.4%) بوده اند بیشترین تعداد بیماری در گروه سنی 29-20 سال و کمترین تعداد بیماری در گروه سنی بالای 50 سال بوده است. بیشترین ضایعات (زخم) بیماری در اندام ها بوده و اکثریت بیماران دارای دو زخم بودند. بیماران مورد مطالعه مربوط به سه قومیت مختلف ترکمن، فارس و افغانی بوده که بیشترین تعداد بیماران از قوم فارس بودند. 93 نفر (53.1%) از بیماران ساکن شهر و 82 نفر از بیماران (46.9%) ساکن روستا بودند که 55% از ساکنین شهر دارای ضایعه خشک و 72% نفر از ساکنین روستا دارای ضایعه مرطوب بودند. نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به اینکه بیماری در ماه های شهریور، مهر، آبان و آذر بیشترین مقدار خود را داشته و با توجه به دوره بیماری در نوع مرطوب و شرایط مناسب محیطی برای فعالیت پشه ها در منطقه در برخی از ماه های سال، انتظار می رود بیشترین موارد بیماری از نوع مرطوب باشد و لذا پیشنهاد می شود در یک مطالعه جامع اپیدمیولوژیک در منطقه، این مسایل مورد توجه قرار گیرد.